نویسنده در کتاب حاضر در سه فصل و در نگاهی توصیفی و در پاره‌ای موارد با نگاهی تحلیلی می‌کوشد تا تحلیلی تاریخی از روند فعالیت‌ مبلّغان مسیحی در ایران از دورة صفویه تا انقلاب اسلامی ارائه کند. در این مسیر تاریخچة فعالیت مبلّغان مسیحی همچون: «آگوستسین» و «فرانسیسکن»، در عصر صفوی و فعالیت مبلّغان مسیحی در ایران دورة زندیه و قاجاریه، بیان و شیوه‌های تبلیغی آن‌ها در امور فرهنگی و آموزشی؛ فعالیت‌های پزشکی درمانی و امور مذهبی بررسی شده است. همچنین واکنش جامعة ایرانی در برابر فعالیت‌ مبلّغان مسیحی ارزیابی گردیده است. هدف از این مطالعه تبیین و تشریح میزان تأثیرگذاری مبلّغان مسیحی بر زندگی اجتماعی، فرهنگی و سیاسی ایرانیان و روابط آن‌ها با غرب و نیز عدم موفقیت آن‌ها در تغییر دین ایرانیان بوده است. شایان ذکر است در پایان کتاب تصاویری از مبلّغان مسیحی ایران و نیز اسناد مربوطه ارائه شده است.