این کتاب در سه فصل سامان یافته است. فصل اول به بحث از کلیاتی اختصاص دارد که ناظر بر مجموع کار است؛ مباحثی در تفاوت رویکرد فلسفی و عرفانی و تعامل میان آن دو، پیدایش نحله­های تلفیقی و در نهایت تعیین اسلوب مناسب برای نقد طرح­های سلوکی حکیمان و عارفان.
طرح­های عارفان در فصل دوم بررسی شده که بخش نخست آن گفتگویی است از پیشینه­ها و ریشه­های این طرح­ها در قرآن و حدیث و همچنین سنت عارفان در برخورد با آیات و روایات. بحث پایانی این بخش، توضیحی است تفصیلی از معنای حال و مقام در سخن عارفان. این بحث حاوی نکاتی است کلیدی که برای فهم طرح­های سلوکی اهل عرفان توجه به آن ضروری است. 
فصل سوم از طرح­های معدود حکیمان حکایت دارد. ریشه­های و پیشینه­ها در این فصل نیز نخستین بخش را به خود اختصـاص می­دهد. بخش­های بعدی به تحلیل و نقـادی طرح­های اهل حکمت پرداخته و از طرح­های مسکویه،   ابن­سینا و خواجه نصیرالدین طوسی گفتگو می­کند. آخرین طرح از آن صدرالدین شیرازی است که ادامه­ای فیلسوفانه است بر طرح اسفار اربعه عارفان.