این کتاب شامل دوازده فصل مستقل به شرح زیر است:
مقاله‌ی «آیا مولانا تکثرگرای دینی است؟» گَرد اتهام پلورالیسم دینی از دامن مولانا جلال‌الدین مولوی می‌سترد؛ در «شاعر طره‌ها» به اجمال و ایجاز درباره‌ی شعر و شخصیت ادبی متکلم ـ فیلسوف برجسته‌ی قرن یازدهم، جناب عبدالرَّزاق فیّاض لاهیجی(قدّه) سخن رفته است؛ «شعر اسرار» در حد خود، پرده از هویت شاعرانه و منزلت ادبی حکیم سترک صدرایی، جناب حاج ملا هادی سبزواری(قدّه) برمی‌افکند.
«شهود و شیدایی» متن دیباچه‌ای ا‌ست که راقم بر نسخه‌ی دوم دیوان شعر حضرت امام خمینی (سلام‌الله و رضوانه علیه) نگاشته است، این مقال به ضمیمه‌ی چهار مطلب دیگر، یعنی «حجب‌النّور» و «میخانه‌ی عشق» که شرحی است بر غزل «چشم بیمار» آن حضرت و نیز گفتار «من به خال لبت ای دوست گرفتار شدم» و «بازتاب جهان‌بینی شهودی حضرت امام (ره) در شعر او»، حجاب از سیمای شاعرانه‌ی آن راحل رستگار برمی‌دارد و مخاطب مشتاق را با بخشی از آموزه‌ها و آرای عرفانی و اشراقی آن بزرگوار که در متن اشعارش بازتابیده است آشنا می‌سازد. به جهت آنکه این پنج مقاله و مقالت در مناسبت‌های گوناگون و در قالب‌های مختلف طرح شده، لاجرم حاوی پاره‌ای تکرار مضمونی نیز می‌باشد.
«بازآفرین چکامه» پرتویی کم‌سو می‌افکند بر شأن و شخصیت ادبی و میراث شعری شادروان مهرداد اوستا. مقاله‌ی «شور اشراق: نگاهی است گذرا به منزلت ادبی و ویژگی‌های شعر علامه‌ی ذوفنون حسن‌زاده آملی(حفظه‌الله)»، «بانی شعر اعتراض» حاصل گفت‌و‌گویی است که به بهانه‌ی نکوداشت شاعر معاصر علیرضا قزوه، درباره‌ی شعر و شخصیت ادبی وی با مؤلف صورت بسته است. «نماز در محراب شعر پارسی» کوته‌نگاشتی است درباره‌ی کاربردهای واژه‌ی نماز در شعر شاعران پارسی‌گوی و شرح نگرش آنان به این فریضه‌ی ارجمند که به جهت تناسبت با محتوای کتاب، در آن جای‌گرفته است.