پدیده امپریالیسم، تاریخی دیرینه دارد، هرچند که طی دوره های مختلف تاریخی، متناسب با روابط اجتماعی و ساختارهای سیاسی، تغییر شکل داده است.
طی قرن نوزده میلادی به بعد، این پدیده به عنوان یکی از هنجارهای مسلط در روابط بین الملل مطرح شد. خاستگاه پدیده مذکور در دو قرن گذشته، برخی کشورهای غربی بوده اند که به شیوه های مختلف، در تعاملاتشان با کشورهای دیگر که بیشتر شامل آفریقا، آمریکای مرکزی و جنوبی و آسیاست، اعمال می کردند. امروزه با تغییرات شگرفی که در روابط بین کشورها به وجود آمده است، تداوم امپریالیسم به شکل گذشته، نه ممکن است و نه سودآور؛ اما آیا این پدیده، از جهان رخت بربسته و هیچ جایگاهی در تعاملات کشورها با یکدیگر ندارد؟ تحولات سریع در حوزه فرهنگ، ارتباطات و تکنولوژی، نقطه عطفی است که پرداختن به سؤال مذکور را اهمیت می بخشد؛ همچنین با وقوع انقلاب اسلامی ایران در سال های پایانی قرن بیستم و اِعمال نقش دین در عرصه سیاست داخلی و خارجی، توقع بیان و تبیین موضع دین و انقلاب اسلامی را نسبت به پدیده هایی از جمله امپریالیسم، توجیه پذیر می سازد. تبیین مبانی نظری و تاریخی امپریالیسم، پرداختن به تغییر شکل این پدیده در عصر حاضر و بیان موضوع انقلاب اسلامی، از جمله مباحثی است که مؤلف محترم، محمدرحیم عیوضی در کتاب شناخت ماهیت استعمار فرانو به آن پرداخته اند.